بابایی گلم

 امروز داشتم  مطالبی در مورد پدر میخوندم و 1سری وبلاگ های فرانسوی و دل نوشته ها هم خوندم جملات خیلی برای من ادبی بود تصمیم گرفتم حرف دل خودمو بگم

 بابایی تو قهرمان زندگی من هستی همه جا همراهم بودی و هستی گذاشتی خیلی چیزا را تجربه کنم  و اینکه  حرف هام را بهت بزنم بدون اینکه  کوچکترین ترسی داشته باشم درسته بعضی وقت ها با حرف هام رو اعصابت رژه میرفتم و واقعا عصبانیت میکردم  ولی بدون اینکه به روی خودت بیاری میگفتی دخترم نه و دلیلش را  هم میگفتی چرا این کارت جالب نبود و یا اگر این کار را انجام بدی چه عاقبتی برات داره و بعضی وقت ها هم  با خنده میگفتی دارم به عقلت شک میکنم بابا  ولی بهترین کسی بودی که چشمام را به واقعیت باز میکردی ولی اجازه میدادی تجربه کنم البته با همراهی خودت اینکه چیزی را ازت مخفی نکنم و هر جا لازم باشه ازت راهنمایی بگیرم  خیلی وقت ها که اطرافیان در موردم حرف  هایی میزدند اولین کسی بودی که میگفتی دختر م را  خودم بزرگ کردم و بهش اعتماد کامل دارم  از ترس چیزی نمیگفتند چون میدونستن  خودت همراهمی بابایی من تا جایی که تونستم از اعتمادت سو استفاده نکردم  وقتی هم که اومدم دانشگاه و 1 راه دور قبول شدم و  با اینکه با دوستان ناباب رفیق شدم  بازم یادم مییومد بهم میگفتی دختر من بهت اعتماد دارم  همین 1 جمله باعث میشدبه سمت خیلی از کارا نرم چون میدونستم اشتباه  من حالت رو عوض میکنه و  تمام اعتمادت بهم از دست میره. البته خودت میگفتی دختر تو خیلی بازیگوشی و درس نمیخونی ولی میگفتی میدونم با کمی تلاش به 1 جایی خوب میرسی

 حالا دخترت داره دنبال راه حل میگرده چطور میتونه باعث سربلندیت و افتخارت بشه ولی هنوز راهشو پیدا نکرده ولی تلاش میکنه که موفق بشه.

دوستت دارم بابا جونمممم.